Een vriendin wordt pootje gehaakt op de werkvloer.
Ze gaat vol onderuit.
Ze doet een project, juichend binnengehaald vanwege haar werkstijl.
Na enkele maanden zijn er kritiekpunten.
Medewerkers klagen bij hun leidinggevende. Mijn lieverd krijgt de kritiek zelf niet of zeer verhuld te horen. Ook niet als ze om feedback vraagt.
De leidinggevende spoort haar medewerkers aan om vooral ook toekomstige missers van mijn vriendin te komen melden.
Als vriendin daar lucht van krijgt, voelt het alsof de grond onder haar voeten verdwijnt. Ze loopt met hartkloppingen de werkdag in. Ze heeft een verantwoordelijke functie. Ze is bang om werkelijk kwalijke fouten te gaan maken en vertrekt.
Ik ben gaandeweg allergisch geworden voor leidinggevenden die klagers steunen, zonder hen aan te sporen of te helpen het op te lossen. “Hou me op de hoogte”, zeggen ze, “ik wil weten wat er speelt.” Het lijkt een warme stijl van leidinggeven. Maar het stimuleert een schadelijke werkcultuur.
Een oproep aan leidinggevenden:
- Begeleid klaaggedrag tot iets constructiefs. Help je medewerkers om het samen uit te praten, ga als nodig erbij zitten.
- Accepteer geen roddel.
- Praat zelf alleen over een afwezige derde op dezelfde manier waarop je dat zou doen als hij of zij lijfelijk aanwezig is. Roddel niet.
Mindfulnesstrainer Yvonne van Iersel van Stressloos Werken
Ben je benieuwd of mindfulness ook iets voor jou is? Kijk bij de mindfulness activiteiten en trainingen.
Ik heb precies hetzelfde meegemaakt. Uiteindelijk zaten wij midden in een reorganisatie, kreeg te horen dat mijn leidinggevende niet verder met me wil, omdat ze geen verandering. Ze was ook mijn naaste collega van vroeger, had vriendinnen op de afdeling. Er ging een deur voor me dicht, maar er gingen weer zoveel deuren voor me open. Toen ik daar ben weggegaan, de één na de ander kanker, wat ik niemand gun. Ook mijn ex-leidinggevende haar ene borst is verwijderd.
Wat een nare reactie is dit: bah….