Als we mediteren dan worden we uitgenodigd ons lichaam, onze emoties en onze gedachtewereld op te merken. We geven op die manier systematisch aandacht aan hoe ons bewustzijn tot stand komt door het functioneren van drie dimensies in ons brein: onze hersenstam (lichamelijke ervaringen), ons limbisch systeem (onze emoties) en onze neocortex (ons denken).
Vanuit deze indeling beschouwen we ons brein als een eigen, enigszins besloten systeem, dat uit een aantal componenten bestaat. Maar hoe is dit systeem zo gegroeid? Is dit uit zichzelf, onafhankelijk van de wereld om ons heen tot stand gekomen?
Nee, natuurlijk niet. Onze innerlijke belevingen – bewust of onbewust – worden diep beïnvloed door de mentale, sociale en fysieke prikkels uit onze omgeving. Onze zintuigen en het daaraan gekoppelde bewustzijn zijn in die zin geen ik-zintuigen maar wij-zintuigen. Ons zintuigelijk bewustzijn komt tot stand in een dans van mij met de wereld. Hoe gaat dat in zijn werk?