Een verliefde blik

Een tijdje geleden deed ik, tijdens een Mindfulness dag, mee aan een loopmeditatie in de tuin van een oude school.

Na eerst te hebben opgemerkt hoe ik er op dat moment bijstond -gedachten over dat mijn gebreide Uggs misschien vies zouden worden, als ik door het modderige stukje dat voor me lag zou moeten lopen- begon de meditatie met het van voor naar achter en van links naar rechts bewegen op je voeten om vervolgens met een gelijkmatige verdeling van het gewicht tot stilstand te komen.

De meditatie werd zorgvuldig verder opgebouwd van het opmerkzaam zetten van de eerste stap, het concentreren op de adembeweging tot het rustig en aandachtig rondlopen.

Na eventjes met vertraagde pas door de ommuurde tuin te hebben gelopen, niet om ergens te komen maar om ergens te zijn, kregen we de instructie: ‘En onderzoek nu eens of je kunt rondkijken met een verliefde blik.’

Nadat er eerst een aantal gedachten aan niet al te florissant afgelopen verliefdheden door mijn hoofd waren geschoten, voelde ik mijn blik zachter worden.

Waarnemen

Opeens vielen de verschillende tinten groen van de grassprieten en de manier waarop ze trilden in de wind me op.
Het contrast tussen het bolle, spikkelige, gele hart en de langwerpige witte blaadjes van een madeliefje.
De wind streek langs mijn wangen en ik realiseerde me hoeveel verschillende geluiden vogels kunnen maken.
Een koperkleurig blad waaide op, maakte een specifiek rondje en kwam weer neer.
Het viel me op hoe het gazon in het licht werd gezet en weer donkerder kleurde.
Veelvormige wit met grijze wolken dreven door de lichtblauwe lucht.
Zandkleurige rietpluimen wiegden flexibel heen en weer.

Fascinatie

‘En kijk nu ook eens met die verliefde blik naar iets wat je minder interessant vindt,’ zei de trainster met melodieuze stem.
Braaf keek ik naar een vuilniszak, die in een hoek van de binnenplaats stond en me nog niet eerder was opgevallen.
Na even een zekere weerstand te hebben opgemerkt, zag ik een aantal waterdruppels op het donkergrijze plastic. Toen ik nog wat verder inzoomde, viel me de weerkaatsing van de lucht in het water op. Met fascinatie bestudeerde ik met mijn volle aandacht het wonderbaarlijke verschijnsel.

Blij verliet ik met mijn nieuw ontdekte ‘verliefde blik’ aan het eind van de dag het oude gebouw.
En natuurlijk vergat ik het hele voorval na een aantal dagen weer.

Een nieuwe dag

Totdat… ik vanochtend toen ik naar het hotel reed waar ik elke week ga schrijven dacht: ‘Ik ga weer eens met die verliefde blik kijken.’
Als bij toverslag werd alles opeens helderder en vielen me details op die ik eerder op de automatische piloot voorbij was gereden.

Schitterende lichtspikkels in het water.
De verfijnde, zwarte aftekening van takken met knoppen tegen de lucht.
De weerkaatsing van de wolken in een plas.
Narcissen met uitstulpende oranje harten.
Ik voelde het leer van het stuur tegen mijn handen en zonk even weg in een heel diep gevoel van ontspanning en aanwezigheid.
Lekker hoor zo’n verliefde blik.

Klik op de link voor de eerstvolgende Mindfulnessdag om ook jezelf een lifechanging ervaring te geven.