We schijnen heel veel gedachten te hebben per minuut. Veel van die gedachten leiden tot onrust. Vooral als we, zoals nu, in een tijd leven waarin het bekende ‘normaal’ wegvalt. Grote kans dat er veel nieuwe gedachten langskomen die iets doen met je lijf: hogere of snellere ademhaling, je voet die steeds op en neer wipt, schouders die je optrekt of aanspant. Zo kan zomaar de stress bezit nemen van je lichaam. Je denkt iets en je lichaam reageert. Deze reactie is meestal een gevolg van het feit dat je gelooft dat wat je denkt wáár is. Hoe zou het voor je zijn wanneer je wat nadrukkelijker luistert naar je gedachten en jezelf dan de vraag stelt: is dit waar? Weet ik dit zeker? Of is dit slechts een gedachte die opkomt en voorbij gaat? Vraag ’t eens aan je hart of het zin heeft om de gedachte te geloven. Je hart kan je adviseren of je de gedachte kan geloven of dat je ‘m los kan laten.
Natuurlijk is dit niet zomaar een trucje dat je kan toepassen. Dit gaat over oprechte interesse in jezelf, bereidheid om te luisteren naar jezelf en aandacht te schenken aan alles wat binnenkomt. Vervolgens om los te laten wat geen toegevoegde waarde heeft. De gedachte hoeft niet weg, je áándacht voor de gedachte mag wel weg. Wellicht door je aandacht te verplaatsen naar je ademhaling zodat je lichaam terug kan veren. Neem jezelf serieus, juist in deze tijd.