Ik herinner me dat we vroeger thuis altijd gingen bidden voor én na de maaltijd.
Een dankgebed voor de maaltijd die toch maar weer mooi op tafel stond.
Bidden op die manier doe ik niet meer maar Thich Nhat Hanh herinnert mij er aan om dagelijks stil te staan bij dat én wat ik eet.
Ik ruik, ik proef, ik kijk en realiseer me hoe bijzonder het is dat ik dit kan eten.
En hoeveel mensen en omstandigheden eraan hebben bijgedragen dat ik eet wat ik eet.
De zon, de regen, de aarde, de zaden, de mensen, de fabrieken (het liefst zo min mogelijk), de winkels, mijn fiets(tocht), de koelkast.
Ja, dit besef brengt me geluk.
Heb een mooie dag.