Afgelopen week, tijdens sessie 2, bespraken we de routine activiteit waarmee afgelopen week thuis was geoefend om uit de automatische piloot te stappen. Ik doe dan altijd een rondje langs alle deelnemers omdat ik elke keer weer reuze benieuwd ben welke activiteit ze hebben gekozen en hoe het was om die gekozen activiteit met aandacht en heel bewust te doen.
Regelmatig kiezen deelnemers dan voor de tandenpoetsactiviteit.
Maar het antwoord dat ik ditmaal kreeg was werkelijk fantastisch. Ik had het nooit eerder gehoord en had het ook nooit zelf kunnen bedenken!
Een van de deelnemers had de oefening met super veel aandacht gedaan en steeds een beetje anders. Iedere keer dat hij oefende lag zijn focus op een ander zintuig! En dat ging ongeveer als volgt: ‘Nou toen stond ik voor de spiegel mijn tanden te poetsen. Heb je dat wel eens gedaan? Naar je eigen mond kijken in de spiegel en stuk voor stuk je tanden en kiezen bestuderen onder het poetsen? Dan zie je echt dingen die je normaal gesproken niet zo snel zou zien! De keer erop heb ik mijn aandacht vooral gericht op het proeven van de tandpasta en dat is weer héél iets anders dan het ruiken van de tandpasta waar ik me de keer daarna op focuste! Ik heb ik me ook gericht op het ervaren van de tandenborstel op mijn tanden, tandvlees en mondholte. En tot slot heb ik ook mijn oren gebruikt als instrument om mijn aandacht te richten. Luisteren naar het geluid van het poetsen van mijn tanden!
Ik was (bijna) sprakeloos! Zo zie je dat je van een schijnbaar eenvoudige routineklus een geweldige mindfulnessoefening kunt maken!
En het is natuurlijk leuk om van elkaar te blijven leren. De trainer van de deelnemers, deelnemers van elkaar en van de trainer.
Erg leuk. Ik ga het ook uitproberen!