Toen ik vanochtend opstond en er weer geen zonnestraaltje te bespeuren was, baalde ik. Wanneer begint de lente nu eindelijk. Ik heb geen zin meer in de kou. Ik heb behoefte aan zon, ik wil me koesteren in haar warmte en opladen in haar licht. Het is nu bijna eind maart en dan mag je toch wel verwachten dat…. Tja, zo zitten we in elkaar. En toch kun je niets anders doen dan accepteren hoe het nu is. Je kunt er niets aan veranderen, aan dat weer. Het heeft ook geen zin om je er aan te ergeren, dat zorgt voor nog meer stress. Gelukkig komt daar Mindfulness om de hoek kijken met haar helpende factoren: geduld, vertrouwen, steeds opnieuw beginnen, niet oordelen, niet streven, accepteren, loslaten en dat allemaal terwijl je mild en vriendelijk blijft. Ik mag zeggen: het helpt. Ik voel me een stuk beter nu!
